Onze laatste week in Myanmar
Blijf op de hoogte en volg Gerda
09 December 2016 | Myanmar, Rangoon
For English scroll down
Hallo allemaal,
In het vorige verslag hebben jullie kunnen lezen dat we ‘s middags op bezoek zouden gaan bij een secretaris van een minister. Nou, dat had ik niet helemaal goed begrepen. We eindigde bij de minister van sociale zaken van een bepaalde regio in Myanmar. Voordat we het terrein en het gebouw in konden, moesten we eerst door de bewaking. In het kantoor zagen we een groot bureau, een grote stoel en een kleine oudere dame. Het was even wennen om niets te mogen zeggen als je niets gevraagd wordt. Zij liet ons weten dat ze erg blij was met het werk dat we in Myanmar doen en ze sprak uit dat hoopte dat we vaker in haar regio de mensen wilde toerusten om zo wat tegen de malaria te doen.
De volgende dag reden we met de auto naar een wijk buiten de stad Pathein. Het was weer bijzonder om te zien hoe de mensen leven en onder welke omstandigheden zij hun geld moeten verdienen. De kerk waar wij de malaria preventie-werkers trainden was gesticht door een echtpaar. Dit echtpaar kwam uit een ander gebied, maar zij wilden in deze boeddhistische wijk gaan wonen om daar het goede nieuws te brengen. Net dat ze daar waren komen wonen waren er 3 vrouwen ernstig ziek en men vertelde het echtpaar dat ze ziek waren door boze geesten. De voorganger ging bij de vrouwen op bezoek en stelde vast dat zij malaria hadden. Gelukkig was hij er op tijd bij en kon hij de juiste medicijnen geven. Deze 3 vrouwen werden beter en zij zijn de eerste mensen die uit deze wijk tot geloof kwamen. De kerk telt nu zo’n 300 leden.
Het kerkgebouw waar we les gaven ziet er nogal bijzonder uit. Het is gemaakt van bamboe en de muren komen tot net boven de knie. Dit om de dieren buiten te houden, maar voor de rest is het open.
De voorganger en zijn vrouw zijn een ondernemend stel. Beide eind zestig, maar ze zijn nog volop bezig in hun wijk. Zo hebben ze aardig wat kippen die heel wat eieren leggen. Ook hebben ze een aantal varkens en we hebben zelfs wat biggetjes zien geboren worden. Door dit te doen, geven ze werkgelegenheid aan wat mensen in de buurt. Dit stel zorgt ook veel heel wat mensen: 7 kinderen die geen ouders meer hebben en 2 mannen die beide een been missen.
Al met al hebben we een bijzondere tijd daar gehad en het werd nog mooier. Sinds een paar jaar werkt er ook een boeddhist mee in ons team. Een paar jaar geleden verving hij één van de lokale trainers en sindsdien reist hij regelmatig met ons mee. Tijdens onze reis naar Taungoo eerder deze maand had hij een Bijbel van iemand gekregen en vanaf die tijd nam hij die trouw mee naar onze team meetings in de ochtenden. Op de laatste dag van ons laatste seminar kregen we te horen dat onze enige boeddhistische teamlid had besloten om voortaan Jezus te volgen en diezelfde dag is hij door de voorganger gedoopt. Ik had geen beter einde voor deze reis kunnen bedenken. Dankbaar kijk ik terug op een reis waarin ik heel veel gave dingen heb mee mogen maken.
Iedereen ontzettend hartelijk bedankt voor jullie interesse, gebeden, gaven en liefde! Dat je met kerst Gods meest kostbare schat weer opnieuw kan verwelkomen en kan delen met de mensen om je heen.
Hi everyone,
In the previous report, I wrote that we were going to visit a secretary of a minister. Well, I kind of misunderstood. We ended up visiting the Minister of Social Affairs of a particular region in Myanmar. Before we could enter the building, we first had to go through security. In the office we saw a large desk, high chair and a small elderly lady who warmly welcomed us. She told us that she was very pleased with the work we do in Myanmar and she expressed the hoped that we would come more often in her region to equip people to minimize malaria.
The next day we drove by car to a neighborhood outside the city of Pathein. It’s interesting to see how people live and under what circumstances they have to earn their money. The church where we trained the malaria prevention workers was founded by a couple. They came from a different part of Myanmar, but they felt that they should go to this part and live in this Buddhist district to bring the good news. When they came to live there 3 women were seriously ill. People told the couple they were sick by evil spirits. The pastor visited the women and found out that they had malaria. Fortunately he was there in time and he was able to give them the right medication. These three women got healed and they were the first people who came to faith in this district. Now the church has about 300 members and does a lot for the community.
The church building where we were teaching looks rather special. It is made of bamboo and the walls come to just above the knee, for the rest it is open.
The pastor and his wife are very active. They are both in their late sixties, but they are still working in their neighborhood. They have quite a few chickens which lay many eggs for the community. They also have a number of pigs and we even saw some piglets being born. By having this business, they provide work to people in the neighborhood. Next to providing jobs they also take care of 7 children who have no parents and two men who both miss a leg.
All in all we had a special time and it even became better. For a few years a very friendly Buddhist joins our team. A few years ago he replaced one of the local trainers and since than he travels regularly with us. During our trip to Taungoo earlier this month he had received a Bible from someone and from that time on he took it faithfully with him to our team meetings in the mornings. At the last day of our last seminar, we found out that our Buddhist colleague decided to follow Jesus! The same day he was baptized by the pastor of the bamboo church. I could not think of a better ending for this trip.
Thankfully I look back on a trip in which so many beautiful things happened.
Everybody: thank you for your interest, prayers, gifts and love! May you be able to treasure again the most valuable gift God has given us with Christmas and that you’ll have people around you to share it with.
Hallo allemaal,
In het vorige verslag hebben jullie kunnen lezen dat we ‘s middags op bezoek zouden gaan bij een secretaris van een minister. Nou, dat had ik niet helemaal goed begrepen. We eindigde bij de minister van sociale zaken van een bepaalde regio in Myanmar. Voordat we het terrein en het gebouw in konden, moesten we eerst door de bewaking. In het kantoor zagen we een groot bureau, een grote stoel en een kleine oudere dame. Het was even wennen om niets te mogen zeggen als je niets gevraagd wordt. Zij liet ons weten dat ze erg blij was met het werk dat we in Myanmar doen en ze sprak uit dat hoopte dat we vaker in haar regio de mensen wilde toerusten om zo wat tegen de malaria te doen.
De volgende dag reden we met de auto naar een wijk buiten de stad Pathein. Het was weer bijzonder om te zien hoe de mensen leven en onder welke omstandigheden zij hun geld moeten verdienen. De kerk waar wij de malaria preventie-werkers trainden was gesticht door een echtpaar. Dit echtpaar kwam uit een ander gebied, maar zij wilden in deze boeddhistische wijk gaan wonen om daar het goede nieuws te brengen. Net dat ze daar waren komen wonen waren er 3 vrouwen ernstig ziek en men vertelde het echtpaar dat ze ziek waren door boze geesten. De voorganger ging bij de vrouwen op bezoek en stelde vast dat zij malaria hadden. Gelukkig was hij er op tijd bij en kon hij de juiste medicijnen geven. Deze 3 vrouwen werden beter en zij zijn de eerste mensen die uit deze wijk tot geloof kwamen. De kerk telt nu zo’n 300 leden.
Het kerkgebouw waar we les gaven ziet er nogal bijzonder uit. Het is gemaakt van bamboe en de muren komen tot net boven de knie. Dit om de dieren buiten te houden, maar voor de rest is het open.
De voorganger en zijn vrouw zijn een ondernemend stel. Beide eind zestig, maar ze zijn nog volop bezig in hun wijk. Zo hebben ze aardig wat kippen die heel wat eieren leggen. Ook hebben ze een aantal varkens en we hebben zelfs wat biggetjes zien geboren worden. Door dit te doen, geven ze werkgelegenheid aan wat mensen in de buurt. Dit stel zorgt ook veel heel wat mensen: 7 kinderen die geen ouders meer hebben en 2 mannen die beide een been missen.
Al met al hebben we een bijzondere tijd daar gehad en het werd nog mooier. Sinds een paar jaar werkt er ook een boeddhist mee in ons team. Een paar jaar geleden verving hij één van de lokale trainers en sindsdien reist hij regelmatig met ons mee. Tijdens onze reis naar Taungoo eerder deze maand had hij een Bijbel van iemand gekregen en vanaf die tijd nam hij die trouw mee naar onze team meetings in de ochtenden. Op de laatste dag van ons laatste seminar kregen we te horen dat onze enige boeddhistische teamlid had besloten om voortaan Jezus te volgen en diezelfde dag is hij door de voorganger gedoopt. Ik had geen beter einde voor deze reis kunnen bedenken. Dankbaar kijk ik terug op een reis waarin ik heel veel gave dingen heb mee mogen maken.
Iedereen ontzettend hartelijk bedankt voor jullie interesse, gebeden, gaven en liefde! Dat je met kerst Gods meest kostbare schat weer opnieuw kan verwelkomen en kan delen met de mensen om je heen.
Hi everyone,
In the previous report, I wrote that we were going to visit a secretary of a minister. Well, I kind of misunderstood. We ended up visiting the Minister of Social Affairs of a particular region in Myanmar. Before we could enter the building, we first had to go through security. In the office we saw a large desk, high chair and a small elderly lady who warmly welcomed us. She told us that she was very pleased with the work we do in Myanmar and she expressed the hoped that we would come more often in her region to equip people to minimize malaria.
The next day we drove by car to a neighborhood outside the city of Pathein. It’s interesting to see how people live and under what circumstances they have to earn their money. The church where we trained the malaria prevention workers was founded by a couple. They came from a different part of Myanmar, but they felt that they should go to this part and live in this Buddhist district to bring the good news. When they came to live there 3 women were seriously ill. People told the couple they were sick by evil spirits. The pastor visited the women and found out that they had malaria. Fortunately he was there in time and he was able to give them the right medication. These three women got healed and they were the first people who came to faith in this district. Now the church has about 300 members and does a lot for the community.
The church building where we were teaching looks rather special. It is made of bamboo and the walls come to just above the knee, for the rest it is open.
The pastor and his wife are very active. They are both in their late sixties, but they are still working in their neighborhood. They have quite a few chickens which lay many eggs for the community. They also have a number of pigs and we even saw some piglets being born. By having this business, they provide work to people in the neighborhood. Next to providing jobs they also take care of 7 children who have no parents and two men who both miss a leg.
All in all we had a special time and it even became better. For a few years a very friendly Buddhist joins our team. A few years ago he replaced one of the local trainers and since than he travels regularly with us. During our trip to Taungoo earlier this month he had received a Bible from someone and from that time on he took it faithfully with him to our team meetings in the mornings. At the last day of our last seminar, we found out that our Buddhist colleague decided to follow Jesus! The same day he was baptized by the pastor of the bamboo church. I could not think of a better ending for this trip.
Thankfully I look back on a trip in which so many beautiful things happened.
Everybody: thank you for your interest, prayers, gifts and love! May you be able to treasure again the most valuable gift God has given us with Christmas and that you’ll have people around you to share it with.
Hallo allemaal,
In het vorige verslag hebben jullie kunnen lezen dat we ‘s middags op bezoek zouden gaan bij een secretaris van een minister. Nou, dat had ik niet helemaal goed begrepen. We eindigde bij de minister van sociale zaken van een bepaalde regio in Myanmar. Voordat we het terrein en het gebouw in konden, moesten we eerst door de bewaking. In het kantoor zagen we een groot bureau, een grote stoel en een kleine oudere dame. Het was even wennen om niets te mogen zeggen als je niets gevraagd wordt. Zij liet ons weten dat ze erg blij was met het werk dat we in Myanmar doen en ze sprak uit dat hoopte dat we vaker in haar regio de mensen wilde toerusten om zo wat tegen de malaria te doen.
De volgende dag reden we met de auto naar een wijk buiten de stad Pathein. Het was weer bijzonder om te zien hoe de mensen leven en onder welke omstandigheden zij hun geld moeten verdienen. De kerk waar wij de malaria preventie-werkers trainden was gesticht door een echtpaar. Dit echtpaar kwam uit een ander gebied, maar zij wilden in deze boeddhistische wijk gaan wonen om daar het goede nieuws te brengen. Net dat ze daar waren komen wonen waren er 3 vrouwen ernstig ziek en men vertelde het echtpaar dat ze ziek waren door boze geesten. De voorganger ging bij de vrouwen op bezoek en stelde vast dat zij malaria hadden. Gelukkig was hij er op tijd bij en kon hij de juiste medicijnen geven. Deze 3 vrouwen werden beter en zij zijn de eerste mensen die uit deze wijk tot geloof kwamen. De kerk telt nu zo’n 300 leden.
Het kerkgebouw waar we les gaven ziet er nogal bijzonder uit. Het is gemaakt van bamboe en de muren komen tot net boven de knie. Dit om de dieren buiten te houden, maar voor de rest is het open.
De voorganger en zijn vrouw zijn een ondernemend stel. Beide eind zestig, maar ze zijn nog volop bezig in hun wijk. Zo hebben ze aardig wat kippen die heel wat eieren leggen. Ook hebben ze een aantal varkens en we hebben zelfs wat biggetjes zien geboren worden. Door dit te doen, geven ze werkgelegenheid aan wat mensen in de buurt. Dit stel zorgt ook veel heel wat mensen: 7 kinderen die geen ouders meer hebben en 2 mannen die beide een been missen.
Al met al hebben we een bijzondere tijd daar gehad en het werd nog mooier. Sinds een paar jaar werkt er ook een boeddhist mee in ons team. Een paar jaar geleden verving hij één van de lokale trainers en sindsdien reist hij regelmatig met ons mee. Tijdens onze reis naar Taungoo eerder deze maand had hij een Bijbel van iemand gekregen en vanaf die tijd nam hij die trouw mee naar onze team meetings in de ochtenden. Op de laatste dag van ons laatste seminar kregen we te horen dat onze enige boeddhistische teamlid had besloten om voortaan Jezus te volgen en diezelfde dag is hij door de voorganger gedoopt. Ik had geen beter einde voor deze reis kunnen bedenken. Dankbaar kijk ik terug op een reis waarin ik heel veel gave dingen heb mee mogen maken.
Iedereen ontzettend hartelijk bedankt voor jullie interesse, gebeden, gaven en liefde! Dat je met kerst Gods meest kostbare schat weer opnieuw kan verwelkomen en kan delen met de mensen om je heen.
Hi everyone,
In the previous report, I wrote that we were going to visit a secretary of a minister. Well, I kind of misunderstood. We ended up visiting the Minister of Social Affairs of a particular region in Myanmar. Before we could enter the building, we first had to go through security. In the office we saw a large desk, high chair and a small elderly lady who warmly welcomed us. She told us that she was very pleased with the work we do in Myanmar and she expressed the hoped that we would come more often in her region to equip people to minimize malaria.
The next day we drove by car to a neighborhood outside the city of Pathein. It’s interesting to see how people live and under what circumstances they have to earn their money. The church where we trained the malaria prevention workers was founded by a couple. They came from a different part of Myanmar, but they felt that they should go to this part and live in this Buddhist district to bring the good news. When they came to live there 3 women were seriously ill. People told the couple they were sick by evil spirits. The pastor visited the women and found out that they had malaria. Fortunately he was there in time and he was able to give them the right medication. These three women got healed and they were the first people who came to faith in this district. Now the church has about 300 members and does a lot for the community.
The church building where we were teaching looks rather special. It is made of bamboo and the walls come to just above the knee, for the rest it is open.
The pastor and his wife are very active. They are both in their late sixties, but they are still working in their neighborhood. They have quite a few chickens which lay many eggs for the community. They also have a number of pigs and we even saw some piglets being born. By having this business, they provide work to people in the neighborhood. Next to providing jobs they also take care of 7 children who have no parents and two men who both miss a leg.
All in all we had a special time and it even became better. For a few years a very friendly Buddhist joins our team. A few years ago he replaced one of the local trainers and since than he travels regularly with us. During our trip to Taungoo earlier this month he had received a Bible from someone and from that time on he took it faithfully with him to our team meetings in the mornings. At the last day of our last seminar, we found out that our Buddhist colleague decided to follow Jesus! The same day he was baptized by the pastor of the bamboo church. I could not think of a better ending for this trip.
Thankfully I look back on a trip in which so many beautiful things happened.
Everybody: thank you for your interest, prayers, gifts and love! May you be able to treasure again the most valuable gift God has given us with Christmas and that you’ll have people around you to share it with.
Hallo allemaal,
In het vorige verslag hebben jullie kunnen lezen dat we ‘s middags op bezoek zouden gaan bij een secretaris van een minister. Nou, dat had ik niet helemaal goed begrepen. We eindigde bij de minister van sociale zaken van een bepaalde regio in Myanmar. Voordat we het terrein en het gebouw in konden, moesten we eerst door de bewaking. In het kantoor zagen we een groot bureau, een grote stoel en een kleine oudere dame. Het was even wennen om niets te mogen zeggen als je niets gevraagd wordt. Zij liet ons weten dat ze erg blij was met het werk dat we in Myanmar doen en ze sprak uit dat hoopte dat we vaker in haar regio de mensen wilde toerusten om zo wat tegen de malaria te doen.
De volgende dag reden we met de auto naar een wijk buiten de stad Pathein. Het was weer bijzonder om te zien hoe de mensen leven en onder welke omstandigheden zij hun geld moeten verdienen. De kerk waar wij de malaria preventie-werkers trainden was gesticht door een echtpaar. Dit echtpaar kwam uit een ander gebied, maar zij wilden in deze boeddhistische wijk gaan wonen om daar het goede nieuws te brengen. Net dat ze daar waren komen wonen waren er 3 vrouwen ernstig ziek en men vertelde het echtpaar dat ze ziek waren door boze geesten. De voorganger ging bij de vrouwen op bezoek en stelde vast dat zij malaria hadden. Gelukkig was hij er op tijd bij en kon hij de juiste medicijnen geven. Deze 3 vrouwen werden beter en zij zijn de eerste mensen die uit deze wijk tot geloof kwamen. De kerk telt nu zo’n 300 leden.
Het kerkgebouw waar we les gaven ziet er nogal bijzonder uit. Het is gemaakt van bamboe en de muren komen tot net boven de knie. Dit om de dieren buiten te houden, maar voor de rest is het open.
De voorganger en zijn vrouw zijn een ondernemend stel. Beide eind zestig, maar ze zijn nog volop bezig in hun wijk. Zo hebben ze aardig wat kippen die heel wat eieren leggen. Ook hebben ze een aantal varkens en we hebben zelfs wat biggetjes zien geboren worden. Door dit te doen, geven ze werkgelegenheid aan wat mensen in de buurt. Dit stel zorgt ook veel heel wat mensen: 7 kinderen die geen ouders meer hebben en 2 mannen die beide een been missen.
Al met al hebben we een bijzondere tijd daar gehad en het werd nog mooier. Sinds een paar jaar werkt er ook een boeddhist mee in ons team. Een paar jaar geleden verving hij één van de lokale trainers en sindsdien reist hij regelmatig met ons mee. Tijdens onze reis naar Taungoo eerder deze maand had hij een Bijbel van iemand gekregen en vanaf die tijd nam hij die trouw mee naar onze team meetings in de ochtenden. Op de laatste dag van ons laatste seminar kregen we te horen dat onze enige boeddhistische teamlid had besloten om voortaan Jezus te volgen en diezelfde dag is hij door de voorganger gedoopt. Ik had geen beter einde voor deze reis kunnen bedenken. Dankbaar kijk ik terug op een reis waarin ik heel veel gave dingen heb mee mogen maken.
Iedereen ontzettend hartelijk bedankt voor jullie interesse, gebeden, gaven en liefde! Dat je met kerst Gods meest kostbare schat weer opnieuw kan verwelkomen en kan delen met de mensen om je heen.
Hi everyone,
In the previous report, I wrote that we were going to visit a secretary of a minister. Well, I kind of misunderstood. We ended up visiting the Minister of Social Affairs of a particular region in Myanmar. Before we could enter the building, we first had to go through security. In the office we saw a large desk, high chair and a small elderly lady who warmly welcomed us. She told us that she was very pleased with the work we do in Myanmar and she expressed the hoped that we would come more often in her region to equip people to minimize malaria.
The next day we drove by car to a neighborhood outside the city of Pathein. It’s interesting to see how people live and under what circumstances they have to earn their money. The church where we trained the malaria prevention workers was founded by a couple. They came from a different part of Myanmar, but they felt that they should go to this part and live in this Buddhist district to bring the good news. When they came to live there 3 women were seriously ill. People told the couple they were sick by evil spirits. The pastor visited the women and found out that they had malaria. Fortunately he was there in time and he was able to give them the right medication. These three women got healed and they were the first people who came to faith in this district. Now the church has about 300 members and does a lot for the community.
The church building where we were teaching looks rather special. It is made of bamboo and the walls come to just above the knee, for the rest it is open.
The pastor and his wife are very active. They are both in their late sixties, but they are still working in their neighborhood. They have quite a few chickens which lay many eggs for the community. They also have a number of pigs and we even saw some piglets being born. By having this business, they provide work to people in the neighborhood. Next to providing jobs they also take care of 7 children who have no parents and two men who both miss a leg.
All in all we had a special time and it even became better. For a few years a very friendly Buddhist joins our team. A few years ago he replaced one of the local trainers and since than he travels regularly with us. During our trip to Taungoo earlier this month he had received a Bible from someone and from that time on he took it faithfully with him to our team meetings in the mornings. At the last day of our last seminar, we found out that our Buddhist colleague decided to follow Jesus! The same day he was baptized by the pastor of the bamboo church. I could not think of a better ending for this trip.
Thankfully I look back on a trip in which so many beautiful things happened.
Everybody: thank you for your interest, prayers, gifts and love! May you be able to treasure again the most valuable gift God has given us with Christmas and that you’ll have people around you to share it with.
-
11 December 2016 - 22:48
Hans En Henny:
Gerda, wat heb jij weer een mooie en bijzondere dingen meegemaakt. Geweldig hoe twee enthousiaste mensen met niks een kerk beginnen en er nu zelfs 300 leden zijn! Wat een zegen. en dan dat Boeddhistische teamlid, die er voor kiest om Jezus te volgen. Mooi om mee te maken voor jou en jullie dat Gods werk nog altijd door gaat.
Mooi voor ons om te lezen. Wij wensen je weer een goede reis naar huis en daar ook weer fijne dagen toegewenst en Gods zegen voor het nieuwe jaar 2017! Wat komt er dan weer op je pad? We zijn benieuwd.
groetjes van Hans en Henny
-
12 December 2016 - 13:14
AnsvdeAns Van Den Eijkhof:
Hi Gerda,
Wat een geweldig einde van jullie reis. Daar gaat het uiteindelijk om: Jezus liefde brengen bij de mensen die je ontmoet.
Wens je een hele fijne Kerst to zus. We houden kontakt.
Hugs
Ans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
