Pattaya Praise

Lieve allemaal,

Wat leuk toch dat er zoveel mensen meeleven, iedereen onwijs bedankt voor jullie reacties, gebed en support!!

Het is zondag ochtend en het lijkt erop dat iedereen nog in diepe rust is. Even lekker de tijd om wat op te schrijven.
We zitten ondertussen in Pattaya, een bekende toeristenstad in Thailand. Voor mij doet deze plek heel erg denken aan de rosse buurt van Amsterdam op z’n slechts. Het is schrikwekkend dat hier zoveel mensen en kinderen verhandelt worden en dat het ook zo openlijk gebeurt.
Deze handel trekt dan ook heel wat verschillende soorten mensen aan, mensen die gebruik maken van de situatie en mensen die alles doen om dit onrecht aan te kaarten en de mensen te helpen. Veel christenen zijn actief betrokken met het bestrijden van dit onrecht, maar beseffen ook dat dit moeilijk is als de handhavers van de wet zelf corrupt zijn.
Eén van de redenen om Pattaya Praise te organiseren is om samen te komen met Christenen uit verschillende landen om te bidden voor Pattaya. Op verschillende plekken in de stad kwamen we samen en het was geweldig om te zien dat alle kerken en christelijke organisaties uit Pattaya samenwerkten om zo aan de rest van de stad te laten zien dat God leeft en liefheeft. We zijn oa in de gevangenis geweest en hebben daar met de mensen gebeden. Op de pier van een eiland voor Pattaya hebben we samen gebeden en God aanbeden.
Tijdens deze week sliepen we bij een collega van Jeugd met een Opdracht. Zij werkt in de stad met kinderen uit de sloppenwijken, bezoekt de mensen in de gevangenissen en volgens mij doet ze nog tienduizend andere dingen. Haar verhalen over wat God de afgelopen jaren heeft gedaan in Pattaya zijn enorm. Mensen in de gevangenis werden door gebed genezen, gevangenisbewaarders hebben hun hart aan Jezus gegeven, op ongelofelijke wijze zijn gebouwen gedoneerd en hebben christenen een ‘kinderbeleid’ voor Pattaya mogen opzetten.
Tijdens deze week hebben we verder ook nog wat aan wat lesmateriaal voor aankomende week gewerkt. Vorig jaar al werden we gevraagd om in een school voor vluchtelingenkinderen uit Myanmar les te geven over ‘basis gezondheidsleer’ (hygiëne, wat moet je doen als je koorts hebt, hoe kun je malaria krijgen, waar zitten je longen etc etc). Dit is de school waarover ik vorig jaar schreef, het is de school waar de kinderen zelf een ‘kinderkerk’ hebben opgezet.
Al deze kinderen hebben moeten vluchten uit hun eigen land voor het Birmese leger… Van sommige kinderen wonen hun ouders nog in Myanmar, maar een groot deel van de kinderen hebben geen ouders meer.
We zien er naar uit wat de volgende week gaat brengen….

*ENGLISH*
Dear all,

Thank you all so much for your interest, prayers and support!!!

It’s Sunday morning and it seems that everyone is still enjoying their rest. Good for me, so I can write a bit of an up-date.
In mean while we’re in Pattaya, a very touristy place in Thailand. This place reminds me of the red light district of Amsterdam on it’s worse. It’s shocking to see how much people and children are openly trafficked here.
This kind of trafficking attracts all kinds of different people, people that try to benefit from the situation but also lots of people that want to make an end tot his unjust situation. Many Christians are active involved in saving people out of the hands of their traffickers, but they also realize that it is hard when the ones that should protect the laws are corrupt themselves.
One of the reasons why the Christians started to organize Pattaya Praise is to come together with Christians from all over the world to pray for the city and to worship God. We prayed on different locations and I’ve been even in prison to pray with the people over there.
During this week we could stay with a colleague from Youth with a Mission. She works with the children from the slums, visits 3 times a week the prisoners and I think that she does a thousand other things. Her stories over what God has done in Pattaya are impressive. She has prisoners being healed, prison guards giving their lives to Jesus, buildings have been given to her for free, she was asked to set up a whole ‘child safety protection policy’ for Pattaya etc etc.
During this week we (Regula and me) have been preparing also some of the lectures that we will give the coming week in Mae Sot.
Last year when we were in Mae Sot we were asked if we could give some teachings on primary healthcare on a school for Burmese refugee children. These kids had to flee to Thailand because of the army. Some children do have still parents living in Myanmar, but also many kids don’t have parents anymore. So most of them live at the school.
We’re looking very much forward what this next week will bring…..